นกปากห่าง”วัดไผ่ล้อม-วัดอัมพุฯ”โดนdisruption วันวานนับแสนตัววันนี้เหลือเพียงเรื่องเล่าและความทรงจำ

วัดไผ่ล้อมและวัดอำพุวราราม ตั้งอยู่ที่ ต.บ้านงิ้ว อ.สามโคก จ.ปทุมธานี บนฝั่งตะวันออกของแม่น้ำเจ้าพระยา ด้านเหนือของจังหวัดปทุมธานี ใช้เส้นทาง ๓๓๐๙ (ถนนสายเชียงรากน้อย ซึ่งเป็นทางเลียบแม่น้ำเจ้าพระยา) พระครูวิสุทธิกิตติคุณ หรือ หลวงพ่อสมชาย กิตติสาโร เจ้าอาวาสวัดอัมพุวราราม ในอดีตเมื่อ ๒๐ ปีก่อน เป็นแหล่งดูนกปากห่างที่ได้รับความสนใจทั้งจากนักท่องเที่ยวชาวไทยและชาวต่างประเทศเป็นอันมาก

พื้นที่ทั้วัดไผ่ล้อมและวัดอำพุวราราม ได้รับการประกาศเป็นเขตห้ามล่าสัตว์ป่า ซึ่งรวมพื้นที่ของวัดไผ่ล้อมและวัดอัมพุวราราม ในเนื้อที่ ๗๔ ไร่ บริเวณวัดมีต้นไม้ขึ้นอยู่หนาแน่น เป็นที่อาศัยของนกปากห่างมากว่า ๑๐๐ ปีแล้ว

นกปากห่างเป็นนกในวงศ์นกกระสา แต่มีลักษณะเฉพาะที่จะงอยปากซึ่งปิดไม่สนิท คือ มีร่องโค้งตรงกลางปาก ซึ่งมีประโยชน์ต่อนกในการจับหอยโข่งกินเป็นอาหาร นกปากห่างมีถิ่นกำเนิดในประเทศอินเดีย ศรีลังกา พม่า ไทย ลาว เขมร และเวียดนาม อพยพมาหาพื้นที่เหมาะสมในไทยเพื่อผสมพันธุ์ สร้างรังและวางไข่ ระหว่างเดือนพฤศจิกายนถึงเดือนมิถุนายนของทุกปี

หลวงพ่อสมชาย ยังบอกด้วยว่า ในอดีตพื้นที่ทั้ง ๒ วัด เป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่อยู่ในความสนใจของนักท่องเที่ยว ชาวไทย และชาวต่างประเทศเป็นอย่างยิ่ง เนื่องจากบริเวณวัดนั้นเป็นที่อาศัยของ “นกปาก- ห่าง” จำนวนมาก

โดยจะเริ่มจับคู่ทำรังและ ผสมพันธุ์จนกระทั่งวางไข่และเลี้ยงลูกอ่อน เมื่อลูกนกโตขึ้นจนสามารถช่วยเหลือตัวเอง ได้แล้ว พอเข้าฤดูฝนประมาณเดือนมิถุนายนถึงเดือนตุลาคมนกส่วนมากจะอพยพจาก วัดไผ่ล้อมทยอยบินขึ้นไปทางเหนือ ยังประเทศอินเดีย จากนั้นในเดือนพฤศจิกายนนกก็ จะเริ่มบินกลับมาทำรังที่วัดไผ่ล้อมอีก

“ทุกอย่างเป็นไปตามหลักไตรลักษณ์ อะไรๆ ย่อมเปลี่ยนตามกาลเวลา ตามหลักที่พระพุทธเจ้าสอนไว้ทุกประการ” หลวงพ่อสมชายกล่าว

สามารถชุมคลิปได้ที่… https://youtu.be/yKuo72SGIvQ

Leave a Reply