วันที่ 1 มีนาคม 2568 พระมหานรินทร์ นรินฺโท ป.ธ. 9 อดีตแอดมินเพจ alittlebuddha เจ้าอาวาสวัดไทยลาสเวกัส ประเทศสหรัฐอเมริกา ได้โพสต์เพจส่วนตัว “PM-Narin Narinto” ตั้งคำถามถึงผู้บริหาร “มจร” ว่า ศักดิ์ศรีอยู่ที่ไหนใน มจร ยศถาบรรดาศักดิ์ หรือวิชาการ ?? และ Good question ? คณาจารย์-นิสิต มจร. กับบทบาทที่ขาดหายไป..

พร้อมมีภาพประกอบจาก เพจข่าว “Thebuddh”  ซึ่งได้เผยแพร่ภาพการชุมนุมของพระนิสิต มจร และชาวพุทธ ทั้งที่หน้าอาคารรัฐสภา และพุทธมณฑล ในช่วงปี 2545 เพื่อเรียกร้องกระทรวงพระพุทธศาสนา และ การต่อต้าน การแปลงศาสนสมบัติกลางเป็นทุน ในห้วงเวลาของรัฐบาล ดร.ทักษิณ ชินวัตร  พร้อมกล่าวต่อว่า มจร ปล่อยให้ “ราชบัณฑิตกำมะลอ” ในร่างของฤษีกินเหี้ย เข้าไปยึดครองเวทีที่วังน้อยด้วยค่าตอบแทนอันมหาศาล โดยมีข้อความ ดังนี้

คำถามในวันมหาสงกรานต์จากท้าวมหาพรหม “ศักดิ์ศรีอยู่ที่ไหนใน มจร.”
Good question ? คณาจารย์-นิสิต มจร. กับบทบาทที่ขาดหายไป..

หายไปไหน ไปอยู่ไหน ทำไมไม่เห็น ที่เห็นๆ ทำไมไม่เหมียนเดิม

MJR Where are you ?

ด้วยรักและเคารพ ขอกราบเรียนพ่อแม่พี่น้องว่า เรา มจร. ก็ยังอยู่ แถมอยู่อย่างยิ่งใหญ่กว่าวันวาน มีครบทั้งยศ ทรัพย์ และอำนาจ แต่กลับขาดหายไปในสิ่งที่เรียกว่า .. จิตวิญญาณ ของการศึกษาและการพัฒนาจิตใจ การต่อสู้เพื่อความถูกต้องชอบธรรม และปกป้องหลักพระธรรมคำสอนของเถรวาทอย่างโดดเด่น แต่ก็เป็นอดีตไปแล้ว สายน้ำไม่หวนกลับ มจร. ก็เช่นกัน มันไม่มีวันจะกลับไปเป็นเหมือนเดิมได้อีกต่อไป เพราะอะไร ??

มีเพียงพระบาลีที่ยืนยันว่า ลาภสักการะฆ่าโมฆบุรุษ

เงินมาผ้าหลุด ลาภสักการะมาผ้าเหลืองก็..เปลี่ยนสี

ถ้าผ้าลายขายตัวเพื่อเงิน แล้วผ้าเหลืองขายจิตวิญญาณเพื่ออะไร ?

นับจากวันที่ปล่อยให้ “ราชบัณฑิตกำมะลอ” ในร่างของฤษีกินเหี้ย เข้าไปยึดครองเวทีที่วังน้อยด้วยค่าตอบแทนอันมหาศาล หลังจากนั้น ภาพของ มจร. ที่เคยเป็นจรเข้ขวางคลองน่าเกรงขามก็เปลี่ยนสี กลายเป็นตัวเงินตัวทอง ลิ้นสองแฉก ขึ้นไปนอนอาบแดดอยู่บนตอไม้ผุๆ รอกินของเน่าเหม็นที่ลอยมาตามน้ำ สลัดตัดทิ้ง “หลักการ-อุดมการณ์ในพระไตรปิฎก” ยอมยกวังน้อยให้เป็นเวทีการละคร เรื่อง ยศ ทรัพย์ และอำนาจ ไปต่างจากไร่เชิงตะกอน ของ ว.ตอแหล

ความภาคภูมิใจในสถานะใหม่ที่เราได้รับก็คือ “สภาปาราชิกทางวิชาการ” ที่ไม่เคยมีใครได้ครองมาก่อน มจร. เราประสบความสำเร็จอย่างล้นเหลือ เมื่อได้รับตำแหน่งนี้มาอย่างไร้คู่แข่งในสนามการเมืองเรื่องยศถาบรรดาศักดิ์ วิชาการนะหรือ จากอดีตที่เคยเป็นวิชาผลิตบัณฑิต ปัจจุบันถูกผันกลายเป็นสินค้า On Sale ในตลาดเสรีไปแล้ว จ่ายครบก็จบแน่

แต่ ณ วันนี้ อดีตนักสู้ชาว มจร. ที่เคยร่วมรบเคียงบ่าเคียงไหล่กันมาตลอด (ในภาพเหล่านี้) คงต้องกลืนเลือด เพราะคงนึกไม่ถึงว่า สิ่งที่ตนเองและผองเพื่อน ได้เสียสละทุ่มเททั้งชีวิต ต่อสู้ เพื่อให้มี มจร. ในวันนี้ แต่สุดท้าย กลับกลายเป็น “สินค้าชั้นดี” ให้แก่ลูกหลานในรุ่นหลัง ทำนองลืมกำพืดพ่อแม่

สุดท้าย ก็กลับมาที่คำถามของท่านท้าวมหาพรหมเกี่ยวกับวันสงกรานต์ว่า “ศักดิ์ศรีอยู่ที่ไหนใน มจร.” อยู่ที่ยศถาบรรดาศักดิ์ หรือวิชาการ ??