หวังว่า“ปีเสือ”..คณะสงฆ์คงไม่ปั่นป่วนเหมือน“ปีวัว” !!

ปีเก่าจะกำลังจะหมดไป ปีใหม่กำลังจะมา ตลอดทั้งปีมานี้คณะสงฆ์บอบช้ำมากมาย น่าเป็นห่วง โดยเฉพาะศึกที่เกิดจากภายในคณะสงฆ์กันเอง แย่งชิงอำนาจ แย่งชิงวัด พี่น้องฆ่ากันเอง ต่างฝ่ายต่างคิดว่าตัวเองถูกต้อง มีการยืมมือฆราวาส มีการใช้กฎหมายมาทำลาย “วงการคณะสงฆ์” อย่างที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน

ในขณะที่ข้าศึก คนมุ่งร้ายต่อคณะสงฆ์และคน “ต่างศาสนา” ยิ้มเยาะเย้ยสะใจในความ “โง่เขลาเบาปัญญา”ของชนชั้นไพร่ในหมู่คณะสงฆ์ที่มีมากกว่า 90% แค่ตำแหน่งทางปกครองตัวเดียวเกิด “สังฆเภท” ทั่วประเทศ

นักวิชาการชาวพุทธบางคนบอกว่ายุค “พระพิมลธรรม” ไม่หนักหนาเท่ายุคนี้ ยุคนี้เกิด “สังฆเภท” หนักที่สุด เป็นยุคที่พระภิกษุสงฆ์ไม่คำนึงเรื่อง “พระวินัย” ไม่คิดเรื่อง “ระบบพรรษา” อะไรเลย

ระบบความคิดเหมือน “นักการเมือง” คือ แสวงหาอำนาจ แสวงหาตำแหน่งทางปกครองและสมณศักดิ์ โดยไม่ละอายต่อบาปและพระธรรมวินัย

ยิ่งช่วงปลาย ๆปี เกิดกรณี 2 พส. ท่าทีทำนองหลายคน “รับไม่ได้”

ปีเก่ากำลังจะหมดไป..หวังว่า “สิ่งสกปรก” สิ่งไม่ดีงาม ในพระธรรมวินัย ในวงการคณะสงฆ์ คงหมดไปตามปีเก่า

เริ่มปีใหม่..คณะสงฆ์ต้องปรับวิถีทำงานใหม่ โดยเฉพาะมหาเถรสมาคม และเจ้าคณะปกครอง ต้องหันมาร่วมกันแก้ปัญหาของคณะสงฆ์ให้จริงจังมากกว่านี้

ไม่ว่าจะเป็นเรื่อง ปัญหาที่ดินวัด, ปัญหาวัดร้าง, ปัญหาการขาดแคลนศาสนทายาท, ปัญหาพระผู้สูงอายุที่เพิ่มขึ้น, ปัญหาการศึกษาที่ต้องหวังจากรัฐ และรวมทั้งปัญหาทางปกครองต่าง ๆ

เชื่อไหมหาก “เปรียญสิบ” ให้ประเมินปีที่ผ่านมาปัญหาที่ดินวัด ที่เกิดกรณีข้อพิพาทกับรัฐบ้าง ท้องถิ่นบ้าง กับเอกชนบ้าง

ผลงานของคณะกรรมาธิการศาสนาและศิลปวัฒนธรรม สภาผู้แทนราษฎร “เข้าตา” มากกว่า “มหาเถรสมาคมและเจ้าคณะปกครอง” ด้วยซ้ำไป

ปัญหาปีหน้าที่ค้างคาจากปีนี้มหาเถรสมาคมต้องแก้มากมาย ทั้งเรื่องเจ้าคณะจังหวัดกาฬสินธุ์,ทั้งเรื่องพระอารามหลวงที่ค้างติ่งอยู่เกือบร้อยวัดแล้วมั่งยังไม่มีเจ้าอาวาสตัวจริง, ทั้งเรื่อง “สมณศักดิ์” ระดับพระครูที่ขาดหายไปหลายปีซึ่งกระทบต่อขวัญและกำลังใจคนทำงานแม้จะเป็นเรื่องนอกพระธรรมวินัยก็ตาม แต่เรื่องสมณศักดิ์ มันแสดงถึงความสัมพันธ์ที่ดีระหว่างสถาบันสงฆ์กับสถาบันพระมหากษัตริย์

ทุกเรื่องล้วนเกี่ยวข้องกับ “พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว” จะคิดทำอะไร อย่าให้ระคายเคืองต่อเบื้องพระยุคลบาท

“เปรียญสิบ” เชื่อโดยบริสุทธิ์ใจว่า หาก “คณะสงฆ์รู้รักสามัคคี ทหารมีวินัย” สถาบันหลักของชาติจะอยู่รอดปลอดภัย ยิ่งเพิ่มการดูแลประชาชนเข้ามาเสริมให้อยู่ดีกินดี พึ่งตนเอง ยิ่งเสริมความแข็งแกร่ง

จะคิดจะทำอะไร อย่าให้ “พระเดชนำพระคุณ” อย่าให้ “กฎหมาย” นำ “รัฐศาสตร์” ไม่อย่างนั้นจะพังกันหมด

หวังว่าปีเสือ..คณะสงฆ์คงไม่ปั่นป่วนเหมือนปีวัว !!

…………………………

คอลัมน์ : ริ้วผ้าเหลือง

โดย…“เปรียญสิบ” : [email protected]

Leave a Reply