สมัยเป็นนักเรียนบาลี มีบรรดาพระเณรในวัดที่ไม่ได้มาร่วมเรียนด้วย เวลาเจอกันในวงฉันข้าว มักถามว่า “เรียนทำไมบาลี เรียนแล้วไปทำอะไร” หากเป็นพระก็ดีหน่อย แต่สึกออกไปแล้วไปทำอะไรได้

เราในฐานะคนเรียน มักตอบเหมือนที่พระอาจารย์ตอบคือ เรียนเพื่อรักษาพระพุทธพจน์ พุทธวจนะ หรือไม่ก็ตอบว่า เพื่อ สืบทอดพระพุทธศาสนา

หากถูกถามมาก ๆ หาทางออกไม่ได้ ง่ายที่สุดคือ “อจินไตย”

แต่ยังยืนยันเหมือนเดิมว่า “เปรียญสิบ” มีกิน มีใช้ แม้ไม่ได้ “ร่ำรวยเงินทอง”

แต่มี “ความสุข” ดี และ ถือว่า “ได้ดี” ทุกวันนี้ เพราะเป็น “มหา”

ยุค “เปรียญสิบ” ยังครองสมณเพศอยู่ มหาเถรสมาคม พระผู้ใหญ่ ไม่ว่าจะเป็น สมเด็จฟื้น วัดสามพระยา, สมเด็จพระมหาธีราจารย์ วัดชนะสงคราม มักให้ความสำคัญกับ คนสอบจบเปรียญธรรม 9 ประโยค

แม้คนจะเป็น “กรรมการมหาเถรสมาคม” ส่วนใหญ่ต้อง จบเปรียญธรรม 9 ประโยค

ประเภท “ตั๋วช้าง” เด็กเส้น ถึงจะมีบ้าง แต่พวกท่านเหล่านั้นก็พยายาม “รักษาคนเรียนบาลี” เอาไว้ แบบนี้

แม้กระทั้ง “สมณศักดิ์” ก็เฉกเช่นเดียวกัน

สมัยก่อนพระเณร หากอยากก้าวหน้าในวงการคณะสงฆ์เป็น “เด็กเส้น” ไม่พอ

ต้องมีความรู้ด้าน “ภาษาบาลี” และต้องผ่านการตรวจสอบพฤติกรรมด้วย โดยเฉพาะ “พวกเบี่ยงเบนทางเพศ”

ห้าม!! ให้เกี่ยวข้องกับตำแหน่งทางการปกครอง

ไม่เหมือนยุคนี้ให้เด็กถือย่าม คนทำกับข้าว คนจัดอาหาร เป็นตุ๊ดเป็นแต๋ว มาครอง “ตำแหน่งทางปกครอง” มาครอง “สมณศักดิ์” ทำลายจารีตประเพณี แบบแผน ที่พระบุรพาจารย์วางแบบไว้เพื่อ สอบทอดสิ่งที่ดีงามในสถาบันสงฆ์ไปหมดเกลี้ยง!!

“พระพรหมโมลี” แม่กองธรรมบาลีสนาม แต่งตั้งรองแม่กองธรรม 3 รูป คือ พระธรรมราชานุวัตร  เจ้าอาวาสวัดโมลีโลกยาราม, พระธรรมวชิรเมธี เจ้าอาวาสวัดหงษ์รัตนาราม และ พระธรรมวัชรบัณฑิต อธิการบดี มจร ถือว่า “เหมาะสม”

ยิ่งทราบจาก “พระเทพเวที” เจ้าคณะภาค 6 ว่า เร็ว ๆ นี้จะมีการประกาศหลักสูตรเสริมเติม “เขี้ยวเล็บ” องค์ความรู้ให้กับนักเรียนบาลีเพิ่มอีก 3 หลักสูตร ยิ่งส่งผลดีต่อนักเรียนบาลี โดยเฉพาะ ด้านไอที ภาษาอังกฤษ จำเป็นอย่างยิ่งที่นักเรียนบาลี “ต้องรู้”

ไม่เหมือนยุค “เปรียญสิบ” เรียนภาษาอังกฤษเพื่อเข้าศึกษาต่อปี 1 ในมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัยลัยแล้ว ไม่รู้เรื่องด้านนี้จนกระทั้ง ทุกวันนี้

“ภาษาบาลี” แม้จะจำเป็นอย่างยิ่งต่อคณะสงฆ์ แต่ยุคนี้เด็กรุ่นใหม่ มีทางเลือก ทางให้เดินมากมาย คำตอบเรียนเพื่อรักษาพระพุทธศาสนา เพื่อรักษาพระพุทธพจน์ ยังเดียวคงไม่ได้แล้ว

ยุคนี้ “ล่อให้เรียน” ไม่สำเร็จแล้ว มันต้องมีทางออก ต้องมีทางเลือก และคณะสงฆ์ต้องสร้าง “แรงจูงใจ” ดังที่สมเด็จฟื้น และสมเด็จพระมหาธีราจารย์ เคยวางแบบแผนเอาไว้ให้ จงได้ !!

ไม่ว่าจะเป็น “ตำแหน่งทางปกครอง -สมณศักดิ์” ต้องเลือกบรรดาพวกจบเปรียญ 9 เอาไว้ก่อน

“เปรียญสิบ” รำคาญสายตาทุกครั้ง เวลาเข้าวัดไปกราบพระผู้ใหญ่ ที่แวดล้อมไปด้วย  “พระตุ๊ด พระแต๋ว”

บางรูปมีตำแหน่ง “ทางปกครอง” ด้วยสิ อันนี้คือปัญหาใหญ่

โดยเฉพาะพระเลขาบางรูป มีพระภูธรกระซิบมาว่า…เวลาไปตรวจงานต่างจังหวัดต้องเตรียม “ซองหนา” ไม่พอ

ยังต้องเตรียมสถานที่รองรับ อาหารฉัน รถรับส่งยิ่งกว่า..สมเด็จ ด้วยซ้ำไป!!

………………..

คอลัมน์ : ริ้วผ้าเหลือง

โดย…“เปรียญสิบ” : [email protected]