วันที่ 8 มกราคม 2567 เพจเฟซบุ๊ก วัดญาณเวศกวัน ได้เผยแพร่ สาส์นจากสมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ (ป.อ.ปยุตฺโต) เจ้าอาวาสวัดญาณเวศกวัน จังหวัดนครปฐม ถึงเด็กไทย เนื่องในโอกาสวันเด็ก ประจำปีพุทธศักราช 2567 ว่า เพราะฝึกตน คนจึงประเสริฐได้ ลูกเป็ดออกจากไข่ตอนเช้า ก็วิ่งไปลงสระว่ายน้ำ หากินตามแม่ได้ ลูกวัวหลุดออกมาจากท้องแม่ ลุกขึ้นยืนตั้งตัวสักพัก ก็เดินตามแม่ของมันไป ลูกคนออกมาจากท้องแม่ ลืมตาดูโลก ยังมองไม่เห็นอะไร ต้องให้พ่อแม่เลี้ยงจึงจะอยู่รอดได้ ต้องหัดพูดหัดเดิน สักปีหนึ่ง จึงเดินได้พูดได้ อยู่ไปอีก 2-3 ปี จึงกินอาหารเองเป็น

นี่คือ สัตว์อื่นทั้งหลายอยู่ได้ด้วยสัญชาตญาณดิบ แต่เกิดมาอย่างไร มันก็อยู่ไปจนตายอย่างนั้น ส่วนมนุษย์นี้ มีสัญชาตญาณดิบไม่พอที่จะอยู่รอดได้ มนุษย์ต้องหัดต้องฝึก จึงจะมีชีวิตอยู่ได้ เรียกว่า เป็นสัตว์ที่ต้องศึกษา เมื่อมนุษย์ศึกษา ก็จะมีปัญญาที่พัฒนาขึ้นไปให้รู้และทำอะไรๆ ได้ ไม่มีที่สิ้นสุด พระพุทธเจ้าตรัสว่า ผู้ที่ใฝ่ศึกษาจะเลิศล้ำ เป็นสุดยอด