วันที่ ๑๗ สิงหาคม ๖๗ นายบุญเชิด กิตติธรางกูร ป.ธ.๙ รองผู้อำนวยการสำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งได้ ได้โพสตข้อความว่า “เมื่อบวชเข้ามาแล้วไม่ศึกษาพระธรรมวินัย เราก็มักจะพบเจอกรณีพระภิกษุกราบไหว้มารดาของตนอยู่บ่อยครั้ง” โดยยก พระไตรปิฎก ฉบับหลวง เล่มที่ ๗ ข้อที่ ๒๖๔ และ เล่มที่ ๘ ข้อที่ ๑๒๒๕ ตอนที่ พระอุบาลีทูลถามพระผู้มีพระภาคว่า ภิกษุอันภิกษุทั้งหลายไม่ควรไหว้ มีเท่าไรหนอแล พระพุทธเจ้าข้า

พระผู้มีพระภาคตรัสว่า ดูกรอุบาลี บุคคล ๑๐ จำพวกนี้ อันภิกษุไม่ควรไหว้ คือ  “ภิกษุผู้อุปสมบทก่อนไม่ควรไหว้ภิกษุผู้อุปสมบทภายหลัง ๑ ไม่ควรไหว้อนุปสัมบัน (ผู้ที่ไม่ได้เป็นภิกษุ หมายถึง สามเณรและคฤหัสถ์) ๑ ไม่ควรไหว้ภิกษุนานาสังวาสผู้แก่กว่า แต่ไม่ใช่ธรรมวาที ๑ ไม่ควรไหว้มาตุคาม (หญิง) ๑ ไม่ควรไหว้บัณเฑาะก์ ๑ ไม่ควรไหว้ภิกษุผู้อยู่ปริวาส ๑ไม่ควรไหว้ภิกษุผู้ควรชักเข้าหาอาบัติเดิม ๑ ไม่ควรไหว้ภิกษุผู้ควรมานัต ๑ ไม่ควรไหว้ภิกษุผู้ประพฤติมานัต ๑ ไม่ควรไหว้ภิกษุผู้ควรอัพภาน ๑  บุคคล ๑๐ จำพวกนี้แล อันภิกษุไม่ควรไหว้..”

พระอุบาลีทูลถามต่อว่า แล้ว ภิกษุทั้งหลายควรไหว้ มีเท่าไรหนอแล พระพุทธเจ้าข้า พระพุทธเจ้าตอบว่าดูกรอุบาลี บุคคลอันภิกษุทั้งหลายควรไหว้นี้ มี ๕ คือ  “ภิกษุผู้อุปสมบทก่อน อันภิกษุผู้อุปสมบททีหลังควรไหว้ ,ภิกษุผู้มีสังวาสต่างกัน มีพรรษาแก่กว่า แต่เป็นธรรมวาที อันภิกษุทั้งหลายควรไหว้ ,พระอาจารย์ อันภิกษุทั้งหลายควรไหว้ ,พระอุปัชฌาย์ อันภิกษุทั้งหลายควรไหว้ พระตถาคต อรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า อันประชา ทั้งสมณะและพราหมณ์ ทั้งเทพดามนุษย์ในโลก ทั้งเทวโลก มารโลก พรหมโลก ควรไหว้..”

ดูกรอุบาลี บุคคลอันภิกษุควรไหว้ ๕ นี้แล