วันที่ 30 กันยายน 2567 เวลา 09.00 น. วัดศรีรองเมือง ต.สบตุ๋ย อ.เมืองลำปาง จ. ลำปาง นายคนึงกิจ พรหมนุชานนท์ ผู้อำนวยการสำนักงานพระพุทธศาสนาจังหวัดลำปาง ได้เดินทางเข้ากราบนมัสการ พระอธิการชลฌาทิศ ชิตจิตโต เจ้าอาวาสวัดศรีรองเมือง เพื่อขอสอบถามเรื่องคำร้องเรียนของประชาชนผ่านเพจข่าว “Thebuddh” ว่า  เจ้าอาวาสวัดศรีรองเมือง ได้ทำลาย เสาวิหารศิลปะไทใหญ่ 2 ต้น ของวัดศรีรองเมือง อายุ 133ปี  โดยมิได้ขออนุญาตจากกรมศิลป์ ที่ได้ประกาศขึ้นทะเบียนและกำหนดขอบเขตวิหารของวัดศรีรองเมืองไว้ ในราชกิจจานุเบกษาเล่มที่ 98 ตอนที่ 177 ลงวันที่ 27 ตุลาคม พุทธศักราช   2524

นายคนึงกิจ พรหมนุชานนท์ เผยว่า จากการสอบถามจากเจ้าอาวาสวัดศรีรองเมือง ท่านได้เล่าว่า วัดศรีรองเมือง สร้างมาตั้งแต่ พ.ศ. 2443  ชื่อเดิม วัดท่าคะน้อยพม่า โดยเฉพาะพระวิหาร สร้างตั้งแต่ปี พ.ศ. 2448 เป็นวิหารไม้สักทองที่สวยที่สุดในลำปาง เหมือนวิมานของพระอินทร์  ซึ่งวิหารแห่งนี้ได้ขึ้นทะเบียนกับกรมศิลปกร เมื่อปี พ.ศ. 2524  ต่อมาประมาณ ปี พ.ศ. 2540 เพดานของวิหารเกิดการทรุดตัว ทางวัดจึงขอให้ กรมศิลปากร ให้เข้ามาตรวจสอบ ซึ่งกรมศิลปากรแจ้งว่า ไม่มีงบประมาณในการบูรณะ แนะนำให้ทางวัด ทำเสาเหล็กเพิ่มขึ้นมา2เสา (สร้างขึ้นใหม่ ไม่มีในวิหารเดิม) เพื่อให้คานสามารถรับน้ำหนักเพดานได้

“ในปี พ.ศ.2547 ทางวัดได้จัดกฐินสามัคคีได้งบประมาณมา 400,000บาท จึงได้ทำเสาเหล็กค้ำยันเพดานวิหาร ตามตำแหน่งที่ กรมศิลปากรกำหนด  เมื่อดำเนินการแล้วเสร็จ จึงแจ้งให้กรมศิลปากรมาตรวจสอบ ประมาณมี พ.ศ. 2557 ทางคณะศรัทธาของวัดเห็นว่า เสาเหล็กที่ค้ำยัน ดูไม่เข้ากับพระวิหาร จึงช่วยกัน ระดมทุนเพื่อสร้างลายฉลุครอบเสาเหล็ก โดย ได้ช่างเชื่อสายพม่า จากอำเภอแม่สอด มาขึ้นลาย โดยคัดเลือกลายจากเสาเก่า ที่อยู่ในพระวิหาร ก่อสร้างครอบเสาเสร็จตั้งแต่ปี พ.ศ.2557  ซึ่งหากวัดไม่ดำเนินการบูรณะเสาค้ำ ปานนี้ฝ้าเพดานคงพังลงมาแลว สำหรับเรื่องร้องเรียนที่เกิดขึ้นไม่มีมูลความจริง การดำเนินการของวัด ได้ปรึกษากับกรมศิลปากร สำนักศิลปากรที่7เชียงใหม่ เข้ามาช่วยในการดูแลตลอดเวลา..”