วันที่ 6 ธันวาคม 2568 เวลา 13.00 น. ณ อาคาร มวก. 48 พรรษา มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยลัย สมเด็จพระมหาธีราจารย์ เป็นผู้แทนสมเด็จพระสังฆราชในการประทานปริญญาบัตรแก่ผู้สำเร็จการศึกษาประจำปี 2568 โดยมี พระพรหมวัชรธีราจารย์ อธิการบดีมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย พระธรรมวชิโรดม รองอธิการบดีฝ่ายกิจการนิสิต พระเทพวัชรสารบัณฑิต รองอธิการบดีฝ่ายวางแผนและพัฒนา คณะผุ้บริหาร เจ้าหน้าที่ ผู้สำเร็จการศึกษา และประชาชนที่มาร่วมงานถวายการต้อนรับ

สมเด็จพระมหาธีราจารย์ ได้ให้โอวาทตอนหนึ่งว่าขอแสดงมุทิตาจิต ต่อผู้สําเร็จการศึกษาจากมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัยด้วยความปรารถนาดีอย่างจริงใจ อีกทั้งขออนุโมทนา ในความวิริยอุตสาหะ และความเสียสละของคณะผู้บริหาร คณาจารย์ บุคลากรตลอดจนผู้มีกุศลเจตนาต่อการศึกษาที่ช่วยกันปฏิบัติบริหารและทํานุบํารุงกิจการมหาวิทยาลัยแห่งนี้ ให้เจริญก้าวหน้าขึ้นโดยลําดับ ได้อย่างน่าชื่นชม

ท่านผู้สําเร็จการศึกษาตามหลักสูตรขั้นปริญญาในระดับมหาวิทยาลัย ว่า “บัณฑิต” ซึ่งหมายถึง ผู้ดําเนินชีวิตด้วยปัญญาพึงเตือนใจตนด้วยตนเองว่า การเป็นบัณฑิตที่แท้จริง หาได้เป็นเพียงความสําเร็จจากคํารับรองยืนยันจากสถาบันการศึกษาหรือจากบุคคลภายนอกเท่านั้นไม่ หากแต่ความเป็นบัณฑิตที่แท้จริง อยู่ที่การพัฒนาฝึกฝนตนเอง ให้พรั่งพร้อมด้วยความรู้คู่คุณธรรม อันจะนําพาให้ชุมชน สังคมประเทศชาติและโลกนี้ ประสบสันติสุขอันไพบูลย์

“ผู้เป็นบัณฑิต จึงมีหน้าที่พัฒนาอบรมตนให้เป็น “ผู้ใหญ่” เป็นที่พึ่งของผู้คนให้ได้โดยยุติธรรม โดยเสมอหน้า เพราะความยุติธรรมนั้นเอง จักช่วยผดุงความผาสุกของสังคมส่วนรวมได้ในทุกกรณี  ความยุติธรรมมิอาจเกิดมีขึ้นได้เลยหากสมาชิกในประชุมชน โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้นํา หรือผู้ใหญ่ กอปรด้วยอคติ 4 ประการกล่าวคือ ฉันทาคติ ความลําเอียงเพราะรักใคร่ชอบพอ โทสาคติ ความลําเอียงเพราะเกลียดชัง ภยาคติ ความลําเอียงเพราะหวาดกลัวเกรง และ โมหาคติ ความลําเอียงเพราะหลงโง่เขลา ดังนั้น ในทางพระพุทธศาสนา บุคคลผู้เป็นใหญ่ หรือปรารถนาจะได้ชื่อว่า เป็นผู้ใหญ่ที่แท้จริงจึงจําเป็นต้องหมั่นเตือนตนด้วยตนเองอยู่ทุกวันทุกเวลาว่า เราได้พลั้งเผลอตัดสินใจกระทําการใดลงไป ด้วยอคติในข้อใดบ้าง เมื่อฉุกใจ คิดได้เช่นนั้นแล้ว ก็ขอจงหมั่นข่มใจ ลด ละ เลิกนิสัยมักลําเอียง ให้ลดน้อยลงจนหมดสิ้นไป เพื่อจักได้เป็นผู้นําทางสติปัญญาให้แก่ชุมชน สังคม ประเทศชาติและโลกนี้ เป็นที่น่านิยมนับถือ และเป็นที่พึ่งได้ สมตามความหมายของบัณฑิตทุกประการ..”