“ผู้เขียน” พาดหัวแบบนี้ เพราะรับไม่ได้กับพฤติกรรมของผู้บริหารสนามบินสุวรรณภูมิ หรือ บริษัทท่าอากาศยานไทย จำกัด (มหาชน) ที่มีกระทรวงการคลังถือหุ้นใหญ่ขอคืนห้องรับรองพระภิกษุสามเณร ชั้น 3 สนามบินสุวรรณภูมิ ในขณะที่ห้องละหมาดติดกับร้านแมคโดนัล ซึ่งอยู่ในชั้นเดียวกัน ยังประกอบศาสนกิจได้ตามปกติ
“ผู้เขียน” ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ประสบการณ์ที่ผ่านมาที่เคยใช้ห้องนี้ มีพระภิกษุมาใช้ต่อเนื่อง บางรูปเดินทางไกลมาจากต่างจังหวัด บางรูปไว้เปลี่ยนเที่ยวบิน หรืออย่างงาน “มจร” ที่ผ่านมาทั้งงาน “วิสาขบูชาโลก” และงาน “ประสาทปริญญา” เป็นห้องรับรอง “พระสังฆราช” หรือ “ประมุขสงฆ์”
“ผู้เขียน” ถามผู้บริหาร “มจร” รูปหนึ่งบอกว่า “ใจหาย” ถามเจ้าหน้าที่ท่าอากาศบอกเพียงว่าอยู่ที่ผู้บริหารท่าอากาศยานว่าจะหาห้องใหม่ได้เมื่อไร เลยไม่รู้ว่าที่ผ่านมา “ห้องรับรองพระ” ท่าอากาศยานจัดให้ฟรีหรือต้อง “เช่าห้อง” เพื่อบริการสำหรับพระภิกษุสามเณร
“ผู้เขียน” ดูจากสถิติการใช้ห้องรับรองเดือนหนึ่งหลายร้อยรูป แต่แปลกดีว่า “ยกเลิก” ทำไม

พระภิกษุสงฆ์เราก็แบบนี้..ไม่มีปากมีเสียงกันเขา ไม่เหมือนศาสนาอิสลาม เขาเต็มที่ในสิทธิที่เขาพึงควรจะได้..มันมี “องค์กร” ที่พร้อมจะบวกกับ “เจ้าหน้าที่รัฐ” ตลอดเวลา หากเขาเสียสิทธิอันพึงได้หรือรัฐเลือกปฎับัติ ไม่เป็นไปตามกฎหมายรัฐธรรมนูญ
เรื่องนี้ผู้เขียน..ยุให้พระสงฆ์และชาวพุทธต้องออกมาเรียกร้อง..อย่ายอม พระภิกษุไปมีความสุขอะไรกับ “เงินทอง” ไปมีความสุขอะไรกับคนมากราบไหว้ เข้ามาหาเป็นจำนวนมาก..อยู่ดีกินดี
ในขณะที่ผลประโยชน์ “ส่วนรวม” อันเป็น “หัวใจ” สำคัญของความเป็นพระภิกษุที่บำเพ็ญตนเพื่อ “หลุดพ้น” แล้ว ยังต้อง จาริกไปเพื่อประโยชน์สำหรับคนหมู่มากด้วย
และเรื่องแบบนี้ไม่ใช่การ “คุกคาม”อะไร มันแค่ พระภิกษุสงฆ์และชาวพุทธ “นิ่งเฉย” ราชการเขารู้ว่า “คณะสงฆ์” บ้านเรา..อย่างไรก็ได้!!
หรือพูดให้แทงบีบ “หัวใจ” พระสงฆ์หน่อยก็คือถูกเลี้ยง.จนเชื่อง



Leave a Reply