นายอนุศักดิ์ นารถกุลพัฒน์ หรือ เฮียอ้า สุพรรณ รองนายกสมาคมผู้นิยมพระเครื่องพระบูชาไทย กรรมการตัดสินพระชุดเบ็ญจภาคีที่คุ้นหน้ากันเป็นมากพิเศษ กรรมการตัดสินพระชุดเบญจภาคีเซียนใหญ่นิสัยดี มีดีกรีเป็นปรมาจารย์ของเซียนพระชื่อดังหลายคน ในจำนวนนั้นก็มี “นายเสมอ งิ้วงาม” หรือ ป๋อง สุพรรณ

“เฮียอ้า สุพรรณ” เล่าย้อนอดีตให้ฟังว่า วงการพระที่สุพรรณสมัยนั้น นอกจากพระท้องถิ่นแล้ว ก็มีการเล่นพระสมเด็จ วัดระฆัง และพระเมืองอื่นๆ อีกด้วย โดยมีผู้ใหญ่ท่านหนึ่งชื่อ คุณแสวง มากสอน เป็นคนสุพรรณ ทำงานอยู่ที่โรงไฟฟ้าวัดเลียบ เชิงสะพานพุทธ ฝั่งพระนคร (กรุงเทพฯ) เป็นคนที่สนใจพระมาก่อน พอถึงวันหยุดก็จะกลับสุพรรณ เอาพระสมเด็จและพระอื่นๆ ไปซื้อขายแลกเปลี่ยนกันเป็นประจำ ทำให้ตลาดพระเมืองสุพรรณ มีพระเมืองอื่นๆ ให้ได้เล่นหากันด้วย

นอกจากนี้ก็มีคุณสุธีร์ ณ เวียงจันทน์ เป็นช่างตัดผม แต่ดูพระเก่ง ได้ติดต่อซื้อขายพระกับเซียนในกรุงเทพฯ เป็นประจำ ก็เอาพระนอกเมืองสุพรรณไปเผยแพร่ รวมทั้ง คุณทนงทิพย์ ม่วงทอง ผู้ควบคุมเครื่องยนต์เรือเมล์แดง ที่เดินระหว่างเมืองสุพรรณ-กรุงเทพฯ มักจะเอาพระเมืองสุพรรณ ไปซื้อขายแลกเปลี่ยนกับเซียนพระที่วัดมหาธาตุ แล้วเอาพระกรุเมืองอื่นๆ ไปขายต่อที่สุพรรณอยู่เสมอๆ ทำให้ตลาดพระที่สุพรรณ มีพระกรุพระเก่าอย่างหลากหลาย

สมัยก่อน พระส่วนใหญ่เป็นพระแท้ โดยเฉพาะพระเมืองสุพรรณ ที่เป็นพระหลักก็มี พระผงสุพรรณ พระมเหศวร องค์ละ ๔๐๐-๕๐๐ บาท สวยๆ องค์ละ ๑,๐๐๐ บาท พระขุนแผน กรุวัดบ้านกร่าง ก็ไม่กี่ร้อยบาทเท่านั้น ช่วงที่พระวัดลาวทองแตกกรุ ซื้อกันที่บ้านคนขุดพระ องค์ละ ๕๐ บาท เอามาขายต่อองค์ละ ๑๐๐ บาท

สมัยนั้นเริ่มซื้อขายพระกันอย่างจริงจัง บางครั้งถึงกับขี่จักรยานออกไปหาซื้อพระตามบ้านนอก ไปตามบ้านต่างๆ ที่รู้ว่าเขามีพระ ขอซื้อเขา ใน ราคาไม่แพงนัก ส่วนใหญ่เป็นพระเมืองสุพรรณ โดยเฉพาะพระขุนแผน กรุวัดบ้านกร่าง พระชุดกิมตึ๋ง กรุวัดพระรูป พระกรุวัดพระศรีรัตนมหาธาตุ ฯลฯ บางวันเอาเงินไป ๗๐๐ บาท ก็ได้พระกลับมามากมาย ก็เอามาขายต่อ ได้กำไรหลายร้อยบาท ก็ดีใจแล้ว เพราะเงินมีค่ามาก ก๋วยเตี๋ยวสมัยนั้น ชามละบาทเดียวเท่านั้น”

“อ้า สุพรรณ” กล่าวถึงความสนใจในพระเครื่องว่า พระเครื่องเวลาบูชานำมาห้อยคอแล้วจะช่วยเป็นเครื่องยึดเหนี่ยวจิตใจเราได้ดี เวลาจะทำสิ่งไม่ดีก็นึกถึงพระ เราก็จะไม่ทำในสิ่งที่ไม่ดี และทำให้เรามุ่งมั่นแต่ในสิ่งที่ดี เพราะว่าพระจะทำให้คนที่แขวนหรือบูชามีจิตใจที่สุขุมเยือกเย็น จะไม่ไปทะเลาะกับใคร ไม่ไปทำร้ายใคร ไม่ไปทำให้ใครเดือดร้อน

เมื่ออายุได้ประมาณ ๓๐ ปีเศษ “เฮียอ้า สุพรรณ” เริ่มเข้ากรุงเทพฯ สนามพระสมัยนั้นคือที่ วัดมหาธาตุ ท่าพระจันทร์ ไปนั่งดูเขาซื้อขายพระกันทุกวัน องค์ไหนชอบก็ซื้อเอาไว้ เพื่อไว้ศึกษา สมัยนั้นเซียนพระดังๆ อย่าง เชียร ธีระศานต์ ลุงจวง ลุงเครื่อง พี่ลิหนวด พี่ลิใหญ่ ฯลฯ จะไปชุมนุมกันที่สนามพระวัดมหาธาตุเป็นประจำ

ณ สนามพระแห่งนี้ อ.อ้า สุพรรณ สามารถหาซื้อพระต่างๆ ได้เสมอ รวมทั้งพระเมืองสุพรรณ แล้วเอากลับไปขายที่สุพรรณ ทำให้ช่วงนั้นมีรายได้เป็นกอบเป็นกำ เลี้ยงครอบครัวได้อย่างน่าพอใจ

สำหรับจุดเริ่มต้นของการเล่นพระ เฮียอ้า สุพรรณ บอกว่า ช่วงที่ผมเล่นพระครั้งแรก เป็นพระพื้นบ้านของจังหวัดสุพรรณบุรี เป็นประเภทพระเกจิอาจารย์และพระเกจิอาจารย์สมัยนั้นก็จะมีพระของหลวงพ่อเนียม ของหลวงพ่อโบ้ย หลวงพ่อโหน่ง เป็นต้น

ส่วนพระกรุเป็นประเภทพระขุนแผนบ้านกร่าง ขุนแผนไข่ผ่าซีก พระชุดกิมตึ๋ง วัดพระรูปฯ สมัยนั้นก็จะเล่นประมาณนี้ เพราะเมื่อก่อนพระประเภทนี้จะแพร่หลายมาก

“พระหลวงพ่อเนียม วัดน้อย” เป็นพระเครื่องที่ศรัทธาและใช้อาราธนาติดตัวอยู่ตลอดทุกวันนี้ของ เฮียอ้า สุพรรณ รวมทั้ง หลวงพ่อวัดปากน้ำ พระสมเด็จวัดเกศไชโย และที่นับถือมากก็จะเป็นหลวงปู่ทวด พระชุดนี้เคยมีประสบการณ์ก็มีแต่ก็ไม่ได้ร้ายแรงอะไร ส่วนใหญ่จะเป็นไปทางแคล้วคลาด คืออย่างนี้ เราใช้หลวงปู่ทวดมานานและก็นับถือท่านมาก และหลวงพ่อเนียม เมื่อเวลาจะเดินทางไปทางไหน เราก็จะอาราธนาพระขึ้นคอ ก็ไม่เคยมีประสบการณ์อะไรที่เลวร้ายเลยสักครั้ง เดินทางปลอดภัยแคล้วคลาดตลอด

พระของจังหวัดสุพรรณมีมากมาย แต่พระซึ่งถือว่าเป็นสุดยอดที่สุดของจังหวัดสุพรรณ ถ้าเป็นพระเกจิ ก็จะเป็นหลวงพ่อเนียม อันดับหนึ่งเลย หลวงพ่อโหน่ง หลวงพ่อโบ้ย คือพระเกจิอาจารย์ในจังหวัดสุพรรณบุรี ซึ่งมีพระที่น่าเคารพและนับถือเยอะมาก ถ้าจะให้อธิบายคงจะไม่ไหว เพราะเยอะจริงๆ ก็เอาแค่อันดับต้นๆ ก็พอ

ส่วนพระกรุก็จะเป็นพระกรุวัดมหาธาตุ กรุวัดบ้านกร่าง จะเป็นประเภทพระผงสุพรรณ นี่ถือว่าเป็นสุดยอดของพระกรุ ซึ่งต้องยกให้เค้า เพราะเป็นพระที่อยู่ในชุดเบญจภาคีด้วย พระมเหศวรแล้วก็ พระลีลา พระขุนแผนบ้านกร่าง พิมพ์ทรงพลเล็ก ทรงพลใหญ่ ขุนแผนหัวเหลี่ยม อกเล็กอกใหญ่ ซึ่งเป็นที่นิยม

พระกรุวัดพระศรีฯ สร้างสมัยสุโขทัย เพราะว่าศิลปะที่ออกมามีทั้งพระลีลากำแพงศอก เพราะพระลีลาเป็นศิลปะของสุโขทัยเค้าอยู่แล้ว และยังมีพระอู่ทองที่อยู่ในกรุของวัดพระศรีฯ นี่ก็เยอะหลายองค์ พุทธคุณจะเด่นพร้อมหมดทั้งแคล้วคลาด เมตตามหานิยม คงกระพันชาตรี กันภูตผีปีศาจ

เฮียอ้า แนะนำนักสะสมมือใหม่ การเล่นพระให้เก่งควรขยันหาข้อมูล อย่าศึกษาด้วยหูเพียงอย่างเดียวการฟังคนอื่นมากอาจหลงทางไปเลยก็ได้

สำหรับ พระเกจิอาจารย์ เมืองสุพรรณ ก็มีมากมาย จึงมีการซื้อขายพระของเกจิอาจารย์ต่างๆ อย่างกว้างขวางเช่นกัน โดยเฉพาะพระเกจิอาจารย์ยุคเก่า อาทิ หลวงพ่อเนียม วัดน้อย หลวงพ่อโบ้ย วัดมะนาว หลวงพ่อโหน่ง วัดคลองมะดัน ฯลฯ

“เฮียอ้า สุพรรณ” ให้เหตุผลของเริ่มสนใจพระชุดเบญจภาคีว่า เพราะในพระชุดนี้มี พระผงสุพรรณ ของเมืองสุพรรณ รวมอยู่ด้วย ซึ่งแน่นอนว่า พระผงสุพรรณ ผมได้ดูพระแท้องค์จริงมาเยอะมาก จึงจดจำจุดสำคัญต่างๆ ได้หมด ก็เลยหันไปศึกษาพระองค์อื่นๆ ในชุดนี้บ้าง เริ่มจากพระสมเด็จเกศไชโย เพราะที่สุพรรณมีพระพิมพ์นี้มาก เนื่องจากสุพรรณอยู่ไม่ไกลจาก จ.อ่างทอง มากนัก

เมื่อรู้เรื่องพระสมเด็จเกศไชโยได้ดีแล้ว ก็หันไปศึกษาพระสมเด็จ วัดระฆัง และพระสมเด็จ บางขุนพรหม ต่อ ก็เรียนรู้ได้ไม่ยาก เพราะพระสมเด็จ ๓ สำนักนี้ สร้างโดยสมเด็จฯ โต เหมือนกัน จึงมีพื้นฐานไม่ต่างกัน บางครั้งเมื่อจะขอดูพระของผู้ใหญ่ ท่านจะวางบนมือของท่าน แล้วให้เราส่องดูเอาเอง ห้ามจับต้ององค์พระ พร้อมกับบอกว่าให้จดจำพิมพ์ทรงองค์พระว่าเป็นแบบไหน กว่าจะจดได้ก็ใช้เวลานานพอสมควร

ส่วน พระซุ้มกอ พระรอด พระนางพญา เป็นพระเนื้อดินเผา ก็ได้อาศัยเนื้อพระของพระผงสุพรรณ เป็นพื้นฐานการศึกษาพระเนื้อดินเผา เริ่มจากพิมพ์ทรง ผิวพระ คราบกรุ และเนื้อมวลสาร เป็นหลักในการพิจารณาความเก่าของเนื้อพระ หากจำได้ว่า ความเก่าของพระผงสุพรรณ เป็นอย่างไร

ความเก่าของพระกรุอื่นก็ย่อมไปเป็นแนวทางเดียวกัน แม้ว่าเนื้อพระจะไม่เหมือนกันก็ตาม ขอให้ตั้งใจศึกษาจริงๆ จะรู้สึกว่า ไม่ยากเลย สำหรับการศึกษาหาความรู้ในองค์พระต่างๆ ได้อย่างแม่นยำ สำคัญที่สุดคือ หากมีใจรักจริง ก็สามารถจดจำได้ง่ายขึ้น” อ.อ้า กล่าวแนะนำ

เมื่อมีความรู้ความชำนาญ ในเรื่องพระชุดเบญจภาคี และพระยอดนิยมอื่นๆ ทำให้วงการพระต่างยอมรับว่า “เฮียอ้า สุพรรณ” เป็นผู้ชำนาญในการพิจารณาพระชุดเบญจภาคี และพระหลักยอดนิยมต่างๆ ได้อย่างแม่นยำ จึงได้รับเกียรติให้เป็น กรรมการตัดสินพระชุดเบญจภาคี ของ สมาคมผู้นิยมพระเครื่องพระบูชาไทย รวมทั้งได้รับเกียรติให้เป็น อุปนายกสมาคมผู้นิยมพระเครื่องพระบูชาไทย อีกด้วย

สำหรับ คำแนะนำผู้ที่เพิ่งหันมาสนใจสะสมพระเครื่อง “เฮียอ้า สุพรรณ” บอกว่า ต้องเริ่มจากตัวเองก่อนว่า รักชอบพระประเภทไหน พระเนื้อดิน ชิน ผง เหรียญ รูปหล่อ พระกริ่ง พระปิดตา ฯลฯ ก็ให้เริ่มจากพระประเภทนั้นก่อน ศึกษาหาจุดสำคัญขององค์พระ

พิมพ์ทรง เนื้อมวลสาร ความเก่าใหม่ ฯลฯ จนสามารถจดจำได้หมดแล้ว จึงค่อยไปศึกษาพระประเภทอื่นต่อไป อย่าศึกษาปะปนกัน เพราะจะสับสน และเข้าใจยาก

สิ่งสำคัญ คือ จะต้องหาพระแท้องค์จริง จากผู้ที่เชื่อถือได้ว่าเป็นผู้รู้จริง และเป็นผู้เล่นพระแท้เท่านั้น มาเป็น พระองค์ครู ในการศึกษาหาข้อมูลต่างๆ จากองค์พระ

ทุกวันนี้ ใครเล่นพระแท้ ใครเล่นพระเก๊ ใครเป็นผู้รู้จริง ใครเป็นผู้รู้ไม่จริง คนในวงการพระเขารู้กันหมด ปิดบังกันไม่ได้ น้องใหม่ที่เพิ่งหันมาเล่นพระ ก็สามารถรู้ได้เช่นกัน หากเข้ามาคลุกคลีกับคนในวงการพระอย่างสม่ำเสมอ

“ป๋อง สุพรรณ” หรือ “นายเสมอ งิ้วงาม” บอกว่า เฮียอ้า สุพรรณ เป็นครูบาอาจารย์ครับผม พ่อผู้ให้กำเนิดมีได้คนเดียว แต่ผมถือว่าผู้มีพระคุณคือพ่อของเราอีกท่านหนึ่ง ซึ่งให้โอกาสส่งเสริมให้เราได้มีอาชีพฐานะที่ดี

ประมาณปี ๒๕๒๙ ขณะที่อายุได้ ๒๑ ปี อ้า สุพรรณ เซียนพระชื่อดังของเมืองสุพรรณ เห็นป๋องทำงานขับรถอยู่กับมูลนิธิ ก็เลยชวนให้ไปทำงานด้วย โดยให้เป็นคนขับรถให้ เพราะเฮียอ้าเดินทางต่างจังหวัดบ่อย โดยเสนอเงินมากกว่าที่เคยได้รับหลายเท่า เลยตัดสินใจไปอยู่กับเฮียอ้า เนื่องจากเฮียอ้าเป็นเซียนพระรุ่นใหญ่ มีการติดต่อซื้อขายพระอยู่เป็นประจำ พระที่มีอยู่ล้วนเป็นพระแท้ ทำให้ป๋องมีโอกาสได้เรียนรู้ไปด้วย

อาศัยว่าคุณพ่อก็เป็นนักสะสมพระเครื่องเมืองสุพรรณมาก่อน ตอนเด็กๆ ป๋องจึงได้เห็นพระของคุณพ่อเป็นประจำ แต่ไม่ได้ใส่ใจมากนัก พอมาอยู่กับเฮียอ้า ได้พบเห็นพระเครื่องมากมาย โดยเฉพาะพระเมืองสุพรรณ ทำให้เกิดความสนใจขึ้นมาอย่างจริงจัง จึงได้เรียนรู้โดยดูจากพระของจริงอยู่เสมอ ทำให้จดจำพระพิมพ์ต่างๆ ได้อย่างแม่นยำพอสมควร

“ความซื่อสัตย์จริงใจเป็นสิ่งสำคัญสุด”

ป๋อง สุพรรณ ป๋อง บอกว่า “ผมติดตามเฮียอ้าไปดูพระตามที่ต่างๆ อยู่เป็นประจำ เพื่อหาซื้อพระ ทำให้มีโอกาสได้ดูพระทุกประเภท ทั้งพระราคาถูกราคาแพง พระแท้พระปลอม พระเก่าพระใหม่ ได้เรียนรู้วิชาการดูพระ วิธีเล่นพระ รู้ราคาพระ ต้องมีความรู้ มีไหวพริบดี ที่สำคัญต้องมีความละเอียดอ่อนในการดูพระแต่ละองค์

นอกจากดูว่าเป็นพระแท้หรือไม่ ยังต้องดูว่าเป็นพระชำรุดอุดซ่อมหรือเปล่า หากซื้อผิดราคาก็ต้องขาดทุน ต้องระวังให้มากๆ สิ่งเหล่านี้เฮียอ้าสอนผมอยู่เสมอ พร้อมกับบอกผมว่า อย่าเล่นพระเก๊ รับรองว่าเงินในกระเป๋าจะมีเงินใช้ตลอดเวลา

ป๋อง สุพรรณ จดจำคำพูดนี้ได้อย่างแม่นยำ จึงถือเป็นคติประจำใจในทุกวันนี้ และกลายเป็นโลโก้ของผมด้วยว่า “เคยซื้อพระเก๊ แต่ไม่เคยขายพระปลอม”

เฮียอ้า ถือเป็นครูคนแรกของผม ที่สอนให้ผมดูพระเป็นเล่นพระแท้ เฮียอ้าจึงเป็นคนสำคัญที่ผมต้องจดจำไปชั่วชีวิต อยู่กับเฮียอ้า ๓ ปี จนสามารถเรียนรู้เรื่องพระได้มากพอสมควร ป๋องเห็นว่าอาชีพซื้อขายพระเป็นอาชีพที่สุจริต ที่ทำรายได้ดี ในบางครั้งถ้าสายตาแม่นยำจริงๆ ซื้อพระองค์ละไม่กี่พันบาทก็สามารถขายได้เป็นเงินหมื่นเงินแสน

จึงขอกราบลา เฮียอ้า ออกมาซื้อขายพระด้วยตนเองบ้าง ตอนแรกเฮียอ้ายังไม่อยากให้ออกไป บอกว่ายังไม่ถึงเวลา แต่เมื่อเห็นความตั้งใจจริงของผม ก็จำต้องยอม พร้อมกับอวยพรให้ประสบความสำเร็จ และยังบอกด้วยว่า หากทำแล้วไม่ไหว ก็ให้กลับมาใหม่ได้เสมอ

ป๋องบอกว่า ตอนอยู่กับเฮียอ้า เริ่มเก็บเงินได้บ้าง เพราะรายจ่ายไม่ค่อยมีมากนัก เฮียอ้าเลี้ยงผมดี พอออกมาแล้ว ผมก็เอาเงินทุนเล็กๆ น้อยๆ นั้นตั้งตัว ออกหาซื้อพระตามบ้านคนรู้จักกัน

โดยเฉพาะเมืองสุพรรณ มีพระกรุพระเก่ามากมาย และผมก็พรรคพวกเยอะ จึงมีโอกาสได้ซื้อพระแท้ๆ เอาไว้พอสมควร เมื่อนำไปขายต่อก็ได้ราคา พอมีกำไรบ้าง

ข้อสำคัญคือ “ต้องมีความซื่อสัตย์สุจริต และจริงใจกับทุกคน” อันนี้ถือว่าเป็นจุดขาย ที่จะทำให้คนเชื่อถือเราได้ตลอดไป

หลังจากตระเวนหาซื้อพระไปตามจังหวัด ต่างๆ มานานพอสมควร ได้เพื่อนน้องพี่ในวงการพระเป็นพวกมากมาย ทำให้มีโอกาสเปิดร้านพระเป็นของตัวเองบน ห้างบางลำภู งามวงศ์วาน (ห้างพันธุ์ทิพย์ งามวงศ์วาน ในทุกวันนี้)

ด้วยความเมตตาของ พี่พยัพ คำพันธุ์ ไป เป็นคนชักชวนมาให้เปิดร้านบนนี้ ชื่อร้าน “ป๋อง สุพรรณ” จนถึงทุกวันนี้

ทุกวันที่ ๑๓ กันยายน ของทุกๆ ปีเป็นวันคล้ายเกิด ของเฮียอ้า สุพรรณ ที่ ป๋อง สุพรรณ ไม่เคยลืม ป๋อง สุพรรณ ขอกราบเรียนเชิญพี่น้องและเพื่อนทุกๆ ท่านมาร่วมงาน เพื่อแสดงความเคารพมุทิตาจิตต์ กับครูบาอาจารย์ ณ สถานที่โรงแรมศรีอู่ทอง ชมวงดนตรีรูปแบบเต็มวงไผ่ร้อยกอ โปรดักชั่น จำกัด ของป๋าพายับ คำพันธุ์